Episode 125
Η Ποντικοπαγίδα. Αγκάθα Κρίστι
Υπόθεση του έργου
Μια χιονισμένη νύχτα. Ένας απομονωμένος ξενώνας στην αγγλική επαρχία. Οκτώ άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, αποκλεισμένοι από την κακοκαιρία, με έναν φόνο ήδη διαπραχθέντα και έναν δολοφόνο ανάμεσά τους.
Στην «Ποντικοπαγίδα», η Κρίστι στήνει ένα από τα πιο εμβληματικά και διαχρονικά της σκηνικά: ο ξενώνας Monkswell Manor, μόλις ανοίγει από το νεαρό ζεύγος Μόλλυ και Τζάιλς Ράλστον, γίνεται θέατρο ενός εγκλήματος που συνδέεται με ένα παιδικό τραύμα, μια παλιά υπόθεση κακοποίησης και ένα ορφανοτροφείο. Ένας αστυνόμος, ο υπαστυνόμος Τρότερ, φτάνει με σκι για να ερευνήσει, και μέσα από ανακρίσεις και εντάσεις, όλοι αναγκάζονται να αποκαλύψουν μυστικά και ψέματα. Η πλοκή είναι κλασική Κρίστι: κάθε χαρακτήρας έχει κίνητρο, κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται και ο δολοφόνος... εμφανίζεται εκεί που δεν το περιμένεις.
Οι χαρακτήρες και η σκιαγράφησή τους
Η Κρίστι δημιουργεί μια γκαλερί προσώπων που είναι ταυτόχρονα στερεοτυπικά και υπερβατικά:
– Η νεαρή ιδιοκτήτρια Μόλλυ με το εύθραυστο παρελθόν.
– Ο σύζυγός της, γεμάτος υποψίες.
– Η εκκεντρική κυρία Μπόιλ, η αυστηρή γεροντοκόρη.
– Ο απόμακρος και ευγενής Μετκαλφ.
– Ο αινιγματικός νεαρός Κρίστοφερ Ρεν.
– Η Ιταλίδα μις Κάσγουελ με τις αλλόκοτες ιστορίες.
– Και ο υπαστυνόμος, ψύχραιμος, αλλά διαπεραστικός.
Ο θεατής εναλλάσσεται μεταξύ καχυποψίας και ενσυναίσθησης, καθώς οι μάσκες πέφτουν μία-μία.
Ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο
Η «Ποντικοπαγίδα» γράφτηκε αρχικά ως ραδιοφωνικό έργο για τα 80α γενέθλια της Βασίλισσας Μαρίας το 1947. Το 1952, προσαρμόστηκε για το θέατρο και ανέβηκε στο Ambassadors Theatre του Λονδίνου. Η επιτυχία της ήταν τέτοια που παίζεται ανελλιπώς μέχρι σήμερα, κάνοντάς την, την μακροβιότερη θεατρική παράσταση στον κόσμο!
Ο τίτλος της εμπνέεται από τον Σαίξπηρ: στη «Σκηνή της Ποντικοπαγίδας» στο Άμλετ, στήνεται ένα έργο μέσα στο έργο για να αποκαλυφθεί ο δολοφόνος. Και η Κρίστι κάνει ακριβώς αυτό: μια θεατρική κατασκευή που εγκλωβίζει τα πρόσωπα και το κοινό σε έναν ψυχολογικό ιστό.
Τι αποκομίζει ο θεατής σήμερα
Παρά την ηλικία του, το έργο παραμένει συγκλονιστικά επίκαιρο. Δεν είναι μόνο το «ποιος το έκανε» που μαγνητίζει, αλλά το πώς οι άνθρωποι κουβαλούν τραύματα που γίνονται εγκλήματα ή σιωπές.
Η θεατρική εμπειρία της Ποντικοπαγίδας είναι βαθιά διαδραστική: το κοινό παίζει κι αυτό, υποψιάζεται, ερμηνεύει, παγιδεύεται. Κι όταν τελειώνει το έργο, του ζητούν να μην αποκαλύψει ποτέ την ταυτότητα του δολοφόνου. Ένας άγραφος νόμος που τηρείται ακόμα: σεβασμός στην έκπληξη, στο μυστήριο, στην τέχνη του αναπάντεχου.
Λίγα λόγια για την Αγκάθα Κρίστι
Η Αγκάθα Κρίστι (1890–1976) υπήρξε η «βασίλισσα του εγκλήματος» αλλά και μία από τις πρώτες γυναίκες που έδωσαν υπόσταση στην ψυχολογική διάσταση του εγκλήματος επί σκηνής. Η γραφή της απέφυγε τη ματωμένη βία και εστίασε στον ανθρώπινο νου, το κίνητρο, τη μετάνοια και την ενοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι δημιούργησε δύο από τους διασημότερους ντετέκτιβ της παγκόσμιας λογοτεχνίας: τον Ηρακλή Πουαρό και την μις Μαρπλ.
Η «Ποντικοπαγίδα» δεν είναι το πιο περίπλοκο έργο της. Είναι όμως το πιο θεατρικό, με ρυθμό, σασπένς και νοσταλγία από μια άλλη εποχή, τότε που το μυστήριο λεγόταν στο φως των λαμπτήρων και όχι των οθονών.
Η ιστοσελίδα μου
Τα Podcast μου:
https://angeligeorgiastoryteller.gr
https://mithoikaipolitismoi.gr
https://akougontasmetingeorgia.gr
https://theatromeangeligeorgia.gr
Το κανάλι μου στο you tube
https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured
Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία:
https://www.facebook.com/angeligeorgia
Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί:
