Episode 310
🎭 Ο λόξιγκας – Μάριος Βαλέρης 🌟 Η μικρή ρωγμή όπου χωρά όλη η αλήθεια
🎙️ Προλογισμένο και σχολιασμένο από τη Γεωργία Αγγελή – Storyteller of Light
🌟 Εισαγωγή
«Κάθε άνθρωπος αργά ή γρήγορα δοκιμάζεται μπροστά σε μια αόρατη σκηνή. Το έργο που θα ακούσετε είναι μια τέτοια δοκιμασία. Ένα κάλεσμα να αναμετρηθούμε όχι με το κοινό, αλλά με τη σιωπή μέσα μας».
Από την πρώτη στιγμή ο Βαλέρης σε βάζει σε έναν κόσμο ασφυκτικό και ταυτόχρονα υπνωτιστικό. Ένα έγκλημα που συμβαίνει μπροστά στα μάτια του καθημερινού ανθρώπου, σε ένα γραφείο, μέσα στο φως της μέρας, μα ξεδιπλώνει τις πιο σκοτεινές περιοχές του ανθρώπινου νου. Και όσο το άκουσμα προχωρά, η αλήθεια τρεμοπαίζει σαν κερί σε ρεύμα αέρα.
Στο ηχητικό προλογίζω εγώ το έργο και στο τέλος επιστρέφω με σκέψεις για όσα άφησε μέσα μας η διαδρομή του.
📚 Υπόθεση
Η όμορφη δακτυλογράφος Λίλιαν Καρολή αφήνει την τελευταία της πνοή την ώρα που δακτυλογραφεί. Ο ιατροδικαστής μιλά για ασφυκτικό θάνατο από τοξίνη που παραγόταν στο εργαστήριο της εταιρείας. Μια νεαρή φοιτήτρια, η Κλαίρη, ομολογεί πως σκότωσε τη Λίλιαν από ζηλοτυπία. Ο αστυνόμος Λεβέντης θεωρεί την υπόθεση λυμένη. Όμως ο Κίμων Γαλάτης, με το διαβρωτικό βλέμμα του ανθρώπου που δεν πιστεύει ποτέ την πιο εύκολη εκδοχή, αντιλαμβάνεται πως η αλήθεια βρίσκεται αλλού. Το έγκλημα δεν είναι ποτέ τόσο απλό όσο θέλει ο κόσμος να το πιστέψει.
👥 Χαρακτήρες και ψυχολογική ανάλυση
Λίλιαν
Η νεκρή που δεν μιλά, αλλά όλο το έργο περιστρέφεται γύρω από την απουσία της. Η Λίλιαν είναι το τραύμα που δεν πρόλαβε να ειπωθεί. Μια φιγούρα που, όσο λιγότερο μιλά, τόσο περισσότερο βαραίνει.
Κλαίρη
Η νεαρή φοιτήτρια που ομολογεί ζηλοτυπικό έγκλημα. Είναι η προσωποποίηση της ενοχής που δεν ξέρει σε τι ανήκει. Ομολογεί γιατί θέλει να τιμωρηθεί. Όχι γιατί φταίει.
Αστυνόμος Λεβέντης
Ο άνθρωπος της τυπικής λύσης. Εκείνος που θέλει τα πράγματα να είναι καθαρά, τακτοποιημένα, κλειστά. Ο Λεβέντης είναι η φωνή της κοινωνίας που βιάζεται να βρει ένοχο.
Κίμων Γαλάτης
Ο ήρεμος στοχαστής. Ο νους που δεν εμπιστεύεται την πρώτη ανάγνωση. Συμβολίζει τον άνθρωπο που κοιτά κάτω από το χαλί, εκεί όπου η ανθρώπινη ψυχή κρύβει τα άπλυτά της. Είναι η αόρατη ηθική ραχοκοκαλιά του έργου.
🕰️ Ιστορικά στοιχεία της εποχής
Ο Βαλέρης γράφει μέσα σε μια περίοδο που η επιστήμη και η βιολογία είχαν αρχίσει να γίνονται αντικείμενο φόβου, θαυμασμού και καχυποψίας. Τα μικροβιολογικά εργαστήρια, οι νέες τοξίνες, η δυνατότητα να παράγεις θάνατο με μια σταγόνα. Η εποχή χαρακτηρίζεται από γρήγορη εξέλιξη και υπόγεια ανησυχία. Το έργο το αποτυπώνει με ακρίβεια: ο άνθρωπος έχει πια στα χέρια του εργαλεία που ξεπερνούν την ηθική του ωριμότητα.
🔍 Το μήνυμα του έργου
Στην καρδιά του: ο λόξιγκας. Η μικρή, ενοχλητική διακοπή της αναπνοής που γίνεται μεταφορά της ίδιας της ανθρώπινης συνείδησης. Κανείς δεν ανασαίνει καθαρά εδώ. Όλοι πνίγονται από κάτι: την ενοχή, το ψέμα, τον φόβο, την αλήθεια που δεν τολμούν να δουν.
Ο λόξιγκας είναι το σύμπτωμα μιας κοινωνίας που δεν θέλει να αγγίξει το τραύμα της.
🌊 Η προσωπική μου ματιά
Το έργο του Βαλέρη είναι μικρό στην επιφάνεια και απέραντο στο βάθος. Μοιάζει με ένα ταπεινό γραφείο που ξαφνικά μετατρέπεται σε ψυχιατρικό καθρέφτη. Οι άνθρωποι στέκονται ο ένας απέναντι στον άλλον έχοντας την ψευδαίσθηση πως μιλούν για ένα έγκλημα, ενώ στην πραγματικότητα αποκαλύπτουν την ίδια τους την ψυχή.
Αυτό που με συγκινεί είναι η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο αστυνομικό μυστήριο και στο ψυχολογικό δράμα. Ο Βαλέρης δεν γράφει απλώς ένα whodunit· γράφει ένα έργο για το ποιος αντέχει να δει την αλήθεια και ποιος προτιμά να σωπαίνει.
🎭 Πρώτη παρουσίαση
Πρώτη παρουσίαση: Κύπρος, δεκ. 1950
Πρώτη ελληνική παρουσίαση: Αρχές δεκ. 1960 σε ραδιοφωνική διασκευή
________________________________________
🎧 Ηχητική απόδοση
Σκηνοθεσία: Μίκης Νικήτας
Ηθοποιοί: Θεόδουλος Μωρέας, Ανδρέας Ποταμίτης, Κώστας Τύμβιος, Δήμητρα Δημητριάδου, Έλλη Κυριακίδου, Φειδίας Μεστάνας, Ανδρέας Μαραγκός
❓ Ερώτηση προς το κοινό
Όταν ο άνθρωπος αγγίζει την αλήθεια κάνει ένα βήμα προς το φως ή ένα βήμα στο κενό;
Εσείς τι θα διαλέγατε;
🌟Στοχασμός
Το έργο μας θυμίζει πως ο θάνατος δεν είναι το τρομερό μυστήριο. Το τρομερό μυστήριο είναι η ψυχή του ανθρώπου. Εκεί όπου μια σταγόνα ζήλιας γίνεται δηλητήριο και μια στιγμή αλήθειας λυτρώνει ή καταστρέφει.
Κι όπως κάθε λόξιγκας τελειώνει μόνο όταν ο άνθρωπος αναπνεύσει σωστά, έτσι και κάθε ψυχικό σκοτάδι υποχωρεί μόνο όταν ακουμπήσει φως.
✍️ Angeli Georgia – Storyteller of Light ✍️
#Θέατρο #ΑστυνομικόΘέατρο #Ραδιοσκηνή #StorytellerOfLight #MariosValeris #Λόξιγκας #VintageDrama #ΘεατρικήΚριτική #GreekTheatre 🌊
🌍 Μυστικές Πύλες Στήριξης
🇬🇷 👉 https://angeligeorgiastoryteller.gr/support
📚 Metabook: https://metabook.gr/angel67
🇬🇧 👉 https://angeligeorgiastoryteller.gr/support
🇫🇷 👉 https://angeligeorgiastoryteller.gr/support
🇮🇹 👉 https://angeligeorgiastoryteller.gr/support
📜 Εγγραφή στο κανάλι για περισσότερα θεατρικά έργα, μυστήριο και vintage ατμόσφαιρα!
